Stellingmolen

Een stellingmolen is een molen waarbij het aanbrengen van de zeilen van de wieken en in de wind draaien van de kap plaats vindt vanaf een stelling.

Gerelateerd: korenmolen, grondzeiler, beltmolen, standerdmolen, wipmolen

Betekenis

Een stellingmolen is een molen met "een stelling" een (houten) constructie die rond de molen is aangebracht die zich net onder het laagste punt van de wieken bevindt die de molenaar gebruikt voor het in de wind draaien van de kap en het aanbrengen van zeilen op de wieken.

En windmolen moet voor gebruik eerst door de molenaar in de wind gedraaid worden. Aan de draaibare kap van de molen zit een constructie waarbij de molenaar, met gebruik van hulpmiddelen, de kap kan draaien, het zogenaamde "kruien". Tevens kan de molenaar de wieken voorzien van zeilen om meer wind te vangen. Deze twee taken worden "ter hoogte van de onderkant van de wieken" uitgevoerd. Dat is bij veel molens op de grond rond de molen het zogenaamde maaiveld. Sommige molens staan echter op plaatsen waar de wind tegengehouden wordt door bomen of bebouwing. Deze molens hebben een verhoogde onderbouw waardoor de wieken toch voldoende wind kunnen vangen. Het probleem is echter dat de wieken dan niet meer tot de grond komen maar bijvoorbeeld zeven meter daarboven. In deze hoger gebouwde molens is op de hoogte van de onderkant van de molenwieken rondom de molen een soort terras gemaakt. Vanaf dit terras kan de molenaar de kap de wind in "kruien" en de zeilen aanbrengen. Dat terras wordt stelling genoemd, vandaar de naam stellingmolen.

Windmolens waarbij de wieken tot vlak bij het maaiveld reiken en dus geen stelling nodig hebben wordt een "grondzeiler" genoemd.

Bakkersglossarium

In het bakkersglossarium zijn nog veel meer bakkerstermen te vinden, van "acerola kersconcentraat" tot "zuurteregelaar".